به جا مانده از بازی با دورتموند : طلسم لعنتی

راهی برای تغییر تاریخ وجود نداشت و رئال در سرزمین مرکل شکست را تجربه کرد . باز هم آلمان باید اعتراف کرد که کم کم دارم می پذیرم که آلمان یک سرزمین طلسم شده برای رئال است . چهار دهه است که در این کشور نا امیدی نصیبمان می شود . رئال مادرید همیشه در این کشور بازی خوبی داشته و گاهی اوقات به حریفش کاملا سر بوده اما به سختی توانسته که راه دروازه حریف را باز کند اما خب ، آلمان ها همیشه پس از هر رخنه با سری بلند تر مقابل رئال قرار می گیرند و می درخشند . بورسیا مقابل رئال تبدیل به اولین موج تسونامی 2004 در آسیا شده بود . ویرانگر بودند . فقط کاسیاس بود که مانع از آن می شد که درخت امیدشان بیش از این رشد کند اما اشتباه بزرگ په په که او هم انسان است و با وجود توانایی های بی بدیلش ممکن است اشتباه کند ، کار دست رئال داد . دیوار زرد وارد صحنه شد اما رئال مورینیو هرگز نا امید نشد . حتی پس از بیرون رفتن خدیرا . رئال مادرید بارها و بارها تلاش کرد اما تلاش ها مقابل حریفی که فرا انسانی به نظر می رسید نتیجه ای نداشت . اوزیل و کریستیانو زوج ماورایی که نیوکمپ را سه هفته پیش سکوت کرده بودند باز هم درخشیدند . اوزیل که به نزد خانواده اش در گلزن کرشن برگشته بود ، یک پاس فوق العاده و بی نقص را پشت دفاع حریف فرستاد . سپس این ربات بزرگ بود که کار خودش را کرد . اما این کافی نبود . کریستیانو از سد دروازه حریف گذشت و جرقه امید را به تیم اضافه کرد تا نتیجه 1-1 شود . این باعث شد که سکوها دقایقی ساکت شوند و امیدهایی وجود داشته باشد تا شاید این طلسم لعنتی که انگار پایان ناپذیر است ، بالاخره از بین برود اما..

. کریستیانو 16 ، مسی 15 گل بازیکن پرتغالی (گل 162 در 156 بازی در رئال) باعث شد که تا کنون در این فصل از مسی پیش بیافتد و به رقابت سختش برای توپ طلا ادامه دهد . اما ستاره پرتغالی برایش کافی نیست که فقط دستاوردهای فردی را کسب کند ، بلکه برایش تیم مهم است . او می خواهد در نبردهای بزرگ بدرخشد اما فقط او کافی نیست . گلش می توانست خیلی ارزشمند تر باشد . حرکات دیوانه وار و بی ثمر دی ماریا در جناح راست ، گم بودن اسین در سمت چپ ، تغییر وظایف ژابی و عدم حضورش در بازیسازی و حرکات بی ثمر مودریچ ، جایی برای موفقیت بازی نمی گذاشت . حتی اوزیل هم پس از پاس گل فوق العاده اش ، محو شد و نشانی از غول آلمانی نداشت (غول واقعی از لهستان بود ، لواندوفسکی!) به نظر می رسید که رئال هیچ هدفی ندارد و این جا بود که اشملزر گلزنی کرد . اما در نیم ساعت بعدی هم چیزی بدست نیامد. بی خیال راموس او بهتر است که در همان پست دفاع وسط به کارش ادامه دارد . در سمت راست انگار استعدادهایش هدر می رود . بدون جرقه ای خاص ، تصمیماتش بدون هیچ گونه قاطعیت هستند و قدرت و کیفیت لازم را برای دفاع کردن ندارد . اگر زوج په په - راموس بازی می کردند ، حس می کنم که این دو گل دریافت نمی شد . واران بد نبود اما برای چنین شبی این خط دفاع مناسب نیست . آربلوا زود بر می گردد .... جبران در برنابئو هواداران باز هم برای این که اقتدار را به رئال در گروه و اروپا بر گردانند می توانند نقشی کلیدی ایفا کنند . روز 16 آبان اگر رئال بتواند بر بورسیا غلبه کند دوباره به صدر گروه می رود . بالاخره شاید روزی این طلسم المان هم شکسته شد.